یه برندازی به زندگیمون میندازیم مبینیم الان که اینجاییم تقصیر سرونوشت نیست همش خودمون بودیم ، اشتباهات خودمون ، تصمیمای غلطمون ، عادمای دورُ اطرافمون ، الان تنها رفیقمون یه سیگار اُ یه فندک. باز به عاسمون خیره میشی میبینی هیچ ستاره ای نیست همش تو این گردُ غبار تهروون مهو شده ، بازم میگی داعاش یه نخ سیگار بده ... این پروسه ادامه داره تا بمیریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما برای بالا بردن کیفیت محصولاتمان